Pożegnanie absolwentów ZSZ 2013/2014

POŻEGNANIE UCZNIÓW KLAS ZSZ

1 września 2011 r. z niepewną miną przekraczaliśmy progi tej szkoły. Pełni obaw i nadziei rozpoczynaliśmy naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej. Nie wiedzieliśmy, co nas czeka. Z czasem poznaliśmy nieznane. Mijały dni, miesiące wypełnione monotonią szarych dni. Ale to tylko pozory. Każdy dzień był inny i niepowtarzalny. Pod okiem naszych nauczycieli i instruktorów w murach tej szkoły każdy z nas dojrzewał do bycia odpowiedzialnym i szlachetnym. A nie było łatwo.

13 czerwca 2014 r. my absolwenci Zasadniczej Szkoły Zawodowej Zespołu Szkół Nr 1 w Wieluniu, znów jesteśmy tu razem, jak przed trzema laty. Ale jesteśmy inni i mądrzejsi, lepsi, dojrzalsi. Nadszedł czas, by pochylić głowy przed tymi, którym to zawdzięczamy. Drodzy nauczyciele! Dzięki Wam posiedliśmy wiedzę i zdobyliśmy umiejętności, lecz nauczyliście nas rzeczy być może cenniejszej: tego jak być człowiekiem. Za to wszystko z głębi naszych uczniowskich serc bardzo Wam dziękujemy.

Dziś po raz ostatni przekraczamy progi tej szkoły. Zamkną się za nami drzwi, ale otworzy świat. Każdy z nas pójdzie własną drogą, pozna nowych nauczycieli i przyjaciół. Z głową pełną marzeń rozpoczniemy nowe życie, stworzymy nową rzeczywistość. Jednakże gdziekolwiek będziemy, zawsze w naszych sercach zachowamy wspomnienia z tej szkoły ? Chwile radości i szczęścia oraz tych, dzięki którym zrozumieliśmy, że wszystko jest możliwe.

A dzisiaj na rozdrożu, czekając na to, czym obdarzy świat,

Dziękujemy naszym dotychczasowym nauczycielom i mistrzom,

którzy próbowali przywracać nam wzrok, słuch i mowę,

nazywali rzeczy i pojęcia, oddzielali światło od ciemności,

miłość od nienawiści.

To oni uczyli, że pojęcia nie są tylko wyrazami.

Występkowi przeciwstawiali cnotę,

Kłamstwu – prawdę,

brzydocie – piękno,

Tchórzostwu – męstwo.

Za trud oddzielania światła od ciemności z serca dziękujemy.

Powyższe słowa w dn. 13.06.2014 r. padły z ust absolwentów Zasadniczej Szkoły Zawodowej.

Pani Dyrektor Elżbieta Urbańska – Golec przyznała, że było to najpiękniejsze przemówienie uczniów kończących szkołę, jakie do tej pory słyszała.